Tsjaad
Nguigmi - Liwa - Bol - Doum-doum - Thourba - Hedjer El Hamis - Douguia - N'djamena
We hadden wederom een zeer eenvoudig 'border crossing' zonder enig gezeur en dus 'so far so good'. De route rond Lake Chad' is heel mooi en we komen door piep kleine dorpjes waar vrijwel nooit toeristen komen. De mensen zijn er enorm schuchter en soms zelfs bang voor ons.
De wegen rond het meer zijn echter heel stoffig! Het hele fijne soort stof dat overal in kruipt. Het is grijs en het lijkt wel een beetje op cement poeder. En dat dachten de Tjadinezen ook.... Hxe9, het lijkt wel cement poeder, laten we daar eens wegen van gaan maken! Wat een ramp. Dat spul is dus absoluut niet geschikt om wegen mee te maken maar kennelijk hebben ze niets anders. Het resultaat is een dramatisch slecht wegdek met enorme gaten die zich vullen met stof waardoor je niet goed kan zien hoe diep die gaten zijn. De gevolgen kunnen desastreus zijn. Menigeen heeft zijn wiel ophanging kapot gereden in dit soort gaten.
Gelukkig weten wij de boel heel te houden en bereiken na drie dagen N'djamena, de hoofdstad van Tsjaad..
N'djamena doet vriendelijk aan en we vinden al snel een geschikte camping. Hoewel camping misschien een wat groot woord is. Het is een openlucht bar met een grote tuin en die avond is er zelfs een bruiloft. Een paar uur later stromen de mensen binnen en men kijkt wat vreemd naar de Toyota en de Nissan want we staan in feite midden tussen de bruiloft gasten. Men is echter wel wat gewend in Afrika en het nieuwtje van de blanken is er snel af. De feestgangers druipen echter om een uur of half negen 's avonds al weer af en zo hebben we toch nog een rustige nacht. De volgende dag gaan we stad in om geld te pinnen voor het visum voor Kameroen dat behoorlijk duur is. Als we echter met de auto de straat met alle banken in draaien gaat het ineens mis! Recht voor ons staat een demonstrerende menigte van een paar honderd mensen en we rijden er recht op af. Als ze de auto zien en ontdekken dat we (blanke) toeristen zijn beginnen ze te schreeuwen, stormen ze op ons af en beginnen met stenen te gooien. Ik kan op dat moment maar een ding doen en dat is terugschakelen, plankgas geven en een zijstraat naar rechts in duiken. Ik kan echter niet voorkomen dat een paar flinke stenen de auto raken. Een paar straten verder staat politie en ik stop om te vragen "what the f@ck" er aan de hand is en om de schade te inspecteren. De schade valt mee. Een paar kleine deukjes en een van de aluminium blinderingruiten is verbogen. Gelukkig hebben ze geen echte ruiten geraakt. De politie is redelijk nerveus en brabbelt iets over een karikatuur van Mohammed en dat het een demonstratie is van moslims tegen het Westen !! De demonstratie was aangekondigd maar niemand heeft ons gewaarschuwd om niet het centrum in te gaan. Typisch geval van op het verkeerde moment op de verkeerde plek zijn! We worden door de politie naar het nabij gelegen vliegveld gestuurd waar we een paar uur moeten wachten tot de boel weer genormaliseerd is. Ik gebruik de tijd om het aluminium paneel weer een beetje uit te deuken. Dat lukt goed en als het klaar is de schade bijna niet meer zichtbaar en is ook het centrum weer rustig. We gaan terug naar de camping en steken onze neus de rest van de dag niet meer buiten de poort. De schrik zit er wel een beetje in en we besluiten om maar zo gauw mogelijk door te reizen naar Kameroen. Als we bij de grens komen blijkt echter dat we eerst een visum hadden moeten op de ambassade van Kameroen. De stad is gelukkig slechts 15 km terug dus dat is niet zo'n ramp. Het visum duurt echter 24 uur en zo kunnen we pas een dag later Tsjaad verlaten. Tsjaad; geen mening, te kort geweest. De moslims in N'djamena hebben een kort lontje en kunnen slecht relativeren hoewel dat eigenlijk een eigenschap is van alle moslims. En dat is geloof ik ook de essentie van de karikatuur die die Deense journalist heeft gemaakt van Mohammed.
"One always begins to forgive a place as soon as it's left behind." -Charles Dickens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten