Kameroen
Kouseri - Waza - Rumsiki - Maroua - Garoua - Ngaoundere - Tibati - Banyo - Foumban - Bamenda - Mnt Cameroon - Yaounde
Kameroen is land nummer 10!
En wederom hebben we een kompleet probleemloze grens passage. Geen enkel teken van corruptie of slechte bedoelingen anderszins. Maar dit zal niet meer lang zo blijven! In Kameroen gaan we onze portie corruptie snel inhalen. In het noorden bezoeken we Parc National du Waza. Wederom een safari maar hier zitten voor het eerst giraffen en die leuke kleurrijke beesten hebben we nog niet eerder gezien.
We zien inderdaad veel Giraffen en ook nog weer een paar olifanten, van heeel dichtbij!
En natuurlijk stapels antilopen, gazellen en andere dieren. Ook zien we een kadaver van een olifant. Het is feest voor de gieren en de lucht in de omgeving van de olifant is niet te harden. Je kunt het kadaver alleen met de wind in de rug naderen anders word je niet goed van de stank. In het kamp van het park ontmoeten we Trevor, een Nieuw-Zeelandse missie arts die in het noordwesten van Kameroen in een ziekenhuis werkt. Het is een zeer geschikte kerel die we later nog eens tegen komen in Rumsiki, een bergachtig gebied waar je erg mooi kunt wandelen.
We besluiten om het ziekenhuis op te zoeken als we er eventueel in de buurt komen. Het midden deel van Kameroen heeft verder niet veel interessants en daarom zakken we af richting zuiden, het meer tropische deel. Ergens onderweg worden we aangehouden door een politie agent die de papieren wil zien. Ik vraag welke papieren hij precies wil zien want we hebben heel veel papieren bij ons. Dit irriteert hem. ID kaart blaft hij! Hebben we niet zeg ik, want Nederlanders hebben geen ID kaart leg ik uit, alleen een paspoort. Nu is hij al helemaal kwaad. Het gaat van kwaad tot erger en ik stap uit om hem een beetje te kalmeren. Rijbewijs brult hij en ik geef hem mijn rijbewijs. Hij grist het uit mijn hand en steekt hem in zijn zak. Zo! zegt hij. Je krijgt een bekeuring voor het niet dragen van je veiligheidsgordel en voor het weigeren van het overhandigen van de papieren en je krijgt je rijbewijs pas terug als je 5000 CFA (Euro 7,50) betaald! We zijn met stomheid geslagen en ik zeg hem dat ik zeker geen 5000 CFA aan hem betaal en als ik dan toch een volslagen onzinnige bekeuring krijg (er is geen hond die zijn gordel draagt in Kameroen en het is waarschijnlijk niet eens verplicht) dan ga ik hem wel op het buro betalen! Dat vindt hij duidelijk jammer maar hij moet ermee instemmen. Op het buro wordt de boete echter zonder blikken of blozen opgehoogd tot 9000 CFA en het wordt ons wel duidelijk dat hier een corrupt systeem aan het werk is. En helaas gebeuren dit soort incidenten nog een paar keer. Steeds volgens het zelfde patroon. Je word gestopt voor een routine controle en men vraagt je papieren. Die kun je niet weigeren dus je geeft je papieren ter inzage. Vervolgens krijg je het meeste terug maar xe9xe9n ding houden ze vast en dan komt de aap uit de mouw.... "U krijgt een bekeuring voor te hard rijden"! - Maar ik reeds maar 25 km/h!..... vanwege die enorme hoge verkeersdrempel....... "U krijgt uw kenteken bewijs alleen terug als u betaald heeft... 30.000 CFA, op het kantoor in de stad. Maar uuhhh u kunt ook 10.000 hier betalen hoor, dan lullen we nergens meer over". Ik had gelukkig het internationale kentekenbewijs van de ANWB afgegeven en die ligt nu dus nog in Kameroen. Dit was echter de spreekwoordelijke druppel en voor ons reden om onze menig over Kameroen onverkort negatief door te laten slaan. Gelukkig hebben we ook nog wel een leuke dingen beleefd in Kameroen. We zijn in Foumban in het palijs van een lokale Koning geweest en hebben de wekelijkse markt bezocht. Leuk en aangenaam.
En zo zijn we inderdaad nog naar het missie ziekenhuis geweest en hebben een dagje op het ziekenhuis terrein gekampeerd. De overwegend Amerikaanse artsen die daar werken doen goed werk en offeren een groot deel van hun leven op om de lokale bevolking te helpen. Sommigen wonen er al meer dan 20 jaar!
Er was net een nieuwe chirurg gearriveerd die nog op zijn spullen van thuis zit te wachten. Net de dag dat wij er zijn arriveert de container met zijn huisraad en met een enorme berg gedoneerde medische apparatuur. Maar helaas is ook hier de corruptie weer alom aanwezig want ook al zijn het gedoneerde goederen, de container kon pas uit de haven mee genomen worden na betaling van US$ 10.000,- aan "invoerrechten". Zeer frustrerend voor deze mensen maar ze zijn eraan gewend geraakt. Wij nog niet! Na het ziekenhuis zijn we naar Mount Cameroon geweest. Met ruim 4000 meter de hoogste berg van West Afrika. We hadden serieuze plannen om hem te gaan beklimmen maar daar kwam gelukkig wat tussen. Net als wij daar zijn wordt de Mnt Cameroon Race gehouden. Een marathon naar de top en terug. De beste lopers doen het in 4 xbd uur! Dat zijn dus 42 km met 3500 hoogte meters. In het hostel van de camping waar wij verbleven troffen we Christoff aan. Een Duitse deelnemer die voor het eerst deel nam aan de race. We zijn acuut supporters geworden en hebben hem aangemoedigd en van enige verzorging voorzien. Christoff heeft de race uitgelopen in een tijd van 6 xbd uur! Een normale marathon loopt hij in 2 uur en 40 minuten!
We vonden het na 3 dagen tegen die berg aan gekeken te hebben wel mooi geweest en zijn richting Yaoundxe9 vertrokken waar het nodige werk op ons lag te wachten. We hadden namelijk 3 visa nodig; Gabon, Kongo en Democratische Republiek Kongo (vroeger Zaxefre). Tot onze verbazing was dit allemaal geen probleem en in een record tijd van 2 dagen was alles geregeld. We hebben nog een bezoek gebracht aan de Nederlandse Ambassade om onze gal te spuien over de corruptie in Kameroen. We werden uiterst vriendelijk ontvangen en hebben o.a. een poosje met de Ambassadeur gesproken over wat er zoal mis is in Kameroen. Dat blijkt redelijk veel te zijn hoewel er wel wat beweging in zit en het erop lijkt dat de wijd verbreide corruptie momenteel wordt aangepakt. Een krant heeft recentelijk een namen lijst met foto's gepubliceerd van de 30 meest corruptie politici en ambtenaren en er zijn al een paar ontslagen en er zijn zelfs al arrestatie verricht. Kameroen is echter een ouderwetse dictatuur en aangezien Meneer de President Paul Biya al 23 jaar aan de macht is zal hij die macht voorlopig wel niet uit handen willen geven. De manier waarop nu ineens de corruptie wordt aangepakt getuigd m.i. wel van een enorme plak boter op het hoofd van deze meneer. De echte reden van het plotseling anticorruptie beleid zit hem waarschijnlijk in het feit dat de heren die momenteel worden opgeruimd wellicht te veel macht hebben verworven of niet meer naar de pijpen van meneer Biya willen dansen! Maar zo hoort dat natuurlijk ook in een ouderwetse Bananenrepubliek. En daar wil ik maar bij laten. De gewone mensen zijn heel aardig maar dankzij de politie is Kameroen voor toeristen een k.. land. Wij zijn in ieder geval blij dat we nu in Gabon zitten hoewel dat ook een echte dictatuur is. Maar daarover de volgende keer meer.
"Stripped of your ordinary surroundings, your friends, your daily routines, your refrigerator full of food, your closet full of clothes - with all this taken away, you are forced into direct experience. Such direct experience inevitably makes you aware of who it is that is having the experience. That's not always comfortable, but it is always invigorating." -Michael Crichton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten