Week 4;
.
Freemantle, Cervantes, Dongara, Geraldton, Kalbarri;
.
Freemantle was aangenaam vertoeven. Een aangenaam klein stadje onder de rook van Perth. De camping was praktisch op het strand en we hebben wederom van de gelegenheid gebruik gemaakt om langs het strand hard te lopen, op blote voeten. Goed voor je voeten volgens Jo maar ook goed voor blarenx85..
.
De eerste stop na Perth is Cervantes, genoemd naar een Amerikaans schip wat daar lang geleden schipbreuk heeft geleden. Dat schipbreuk lijden komt nog een paar keer terug op dit deel van de Australische west kust en dan met name met betrekking tot Nederlandsche Schepen die in de gouden eeuw en kort er na collectief besloten hier op klippen te lopen, waaronder de Zeewyk, de Zuytdorp en de Batavia om er maar een paar te noemen. De Batavia is veruit de bekendste vanwege het bizarre verhaal, maar daarover later meer.
.
Pinnacles Desert, goed voor mooie zonsondergang plaatjes
.
Cervantes is de uitvalsbasis voor de Pinnacles Desert. Een stukje woestijn op een verder met eindeloze groene struiken begroeide kust bezaaid met puntige obeliskachtige rotsen. In het licht van de ondergaande zon goed een fraaie plaatjes. Nabij Cervantes is ook een zout water meertje met Stromatolieten, vermoedelijk de oudste levensvorm op aarde; 3500 miljoen jaar oud en stil going strong!
.
De stromatolieten, een bacterie, heeft in grote mate bijgedragen aan de vorming van de aardse atmosfeer zoals die nu is, ze hebben als eerste levensvorm op aarde een overschot aan CO2 omgezet in O2 en zo de weg vrijgemaakt voor verdere ontwikkeling, met als triest dieptepunt de komst van de homosapiens, die in rap tempo het CO2 gehalte weer omhoog schijnen te willen brengen, maar dat is weer een ander verhaal. De stromatolieten zijn niet zo spectaculair als bijvoorbeeld een kill van leeuwen in Krugerpark en ze zijn ook best wel dociel, zit niet zoveel actie is, maar bijzonder zijn ze wel.Â
.
Stromatolieten, trekken de gemiddelde leeftijd van het leven in west australie aardig omhoog!Â
.
Dongara was niet meer dan een tussenstop waar verder geen bezienswaardigheden waren, behalve dan misschien Jo en ik in de vroege ochtend hardlopend tussen de bejaarden door. Veel van de kleine kust plaatsjes kenmerken zich door een overkill aan rust, ruimte en bejaarden. Vergelijkbaar met de x91snowbirdsx92in Florida. Tot nu toe is Australie een beetje gezapig, niet heel vreemd als de laatste reis ervaring Zuid Amerika is en voor laatste een jaar dwars door Afrika.
.
Het echte Australie moet echter nog komen, iets verder naar het noorden en met name straks de Kimberley, een ruig natuurgebied van 10 x Nederland met 38.000 inwoners. Maar laat ik niet op de zaken vooruit lopen. Eerst nog Geraldton.
Geraldton is een x91grotex92 plaats aan de West kust met wel 20.000 inwoners. Het is een van de grootste kreeft visserij plaatsten ter wereld. Kreeft komt in de west Australische wateren in overvloed voor en wordt ook in overvloed gevangen en over de hele wereld gexebxporteerd. We hebben een rondleiding door een van de grotere co-operaties gehad en voor $20,- zes kreeften gekocht, die we in 2 dagen met zx92n 2en hebben opgegeten. Zes hele kreeften in 2 dagen!! Erg lekker en decadent maar ik kan nu even geen kreeft meer zien.
.
Vanuit Geraldton hebben we ook een trip gemaakt naar de Houtman Abrolhos archipel, een verzameling van 122 koraal eilanden. Op deze eilanden zijn diverse Nederlandse schepen vergaan in de gouden eeuw, waaronder dus de Batavia. Het verhaal van de Batavia is iets te lang om hier enigszins compleet te vertellen maar het is zo triest en bizar dat ik een ieder kan aanbevelen om Wikipedia er even op na te slaan, een stukje vaderlandse geschiedenis.
.
Lobster dinner, lunch en cocktails .....
.
De trip naar de eilanden was per eenmotorige Cesna waar we met zx92n 2en in zaten. De vliegreis was kort, de landing spectaculair op een dirt strip, het uitstappen snel en binnen 5 minuten was het vliegtuig weer vertrokken en stonden Jo en ik op een verlaten, winderig vrijwel onbegroeid ruig eiland, niet heel veel anders dan Texel, maar dan met helemaal niets behalve een baai met geel zand en azuur blauw water.
.
Batavia wreck site, vaderlandse geschiedenis.
.
De afspraak was dat het vliegtuigje ons aan het eind van de middag weer zou ophalen en gelukkig was dat ook zo. Er is namelijk echt helemaal niets op het eiland, zelfs geen water. De dag is opgegaan aan liggern op het strand, schelpen zoeken en wandelen. We hadden snorkel spullen en Jo heeft ook even gesnorkeld maar ik niet, was te lui. Bovendien is het water verder naar het noorden beter geschikt en warmer.
.
Op de terug weg zijn we over de plek gevlogen waar de Batavia op het rif is gelopen en die exacte plek is nog zichtbaar door een kale plek in het koraal rif. De restanten van de Batavia zelf zijn enig jaren geleden geborgen en liggen nu in Freemantle in een museum. Al met al een bijzondere trip met een spectaculaire vlucht in een klein toestel over koraal eilanden en riffen.
.
Piloot speelt met GPS
.
Cesna in de spiegelode
.
Nutteloze Artifarty foto !
.
Thans zijn we in Kalbarri waar we weer een wasje draaien, de terksten voor de blogs typen, een beetje relaxen en ons opmaken voor het volgende deel. Bij Kalbarri ligt het Kalbarri NP waar een paar spectaculaire kloven moeten zijn. We gaan het binnenkort zien!
.
En nog een, door de achterruit van de Cesna op weg terug .
.
.
De Nokia doet het weer overigens en de Satphone die in de tussentijd ook de geest had gegeven is ook weer ok. Over en sluiten.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten